کد مطلب:35021 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » اعتقادات

از ديدگاه قرآن، نشانه هاي پايان جهان و نزديك شدن رستاخيز چيست؟

از بخشي از آيات قرآن استفاده مي شود كه در پايان اين جهان، انقلابي عظيم در كائنات و آسمان و زمين رخ مي‎دهد و به تعبير ديگر، مرگ جهان مرگ تدريجي نيست، بلكه ناگهاني و دفعي و توأم با حوادث تكان دهنده است.



اين حوادث كه قسمتي از نشانه هاي قيامت را تشكيل ميدهد، عبارتند از



1ـ متلاشي شدن كوهها

اين مطلب در آيات متعددي از قرآن مجيد منعكس است و مراحل مختلفي براي آن ذكر شده كه مي توان آن را در هشت مرحله تنظيم و خلاصه كرد



«نخست» اينكه كوهها به لرزه در مي آيند «يَوْمَ تَرْجُفُ الْاَرْضُ وَ الْجِبالُ» مزمل/14



در مرحله دوّم از جا كنده مي شوند «وَ حُمِلَتِ الْاَرْضُ وَ الْجِبالُ…» حاقّه/14



در مرحله سوم به حركت در مي آيند «وَ تَسيرُ الْجبالُ سَيْراً» طور/10



در مرحله چهارم درهم كوبيده مي​شوند «فَدُكَّتا دَكَّةً واحدةً» حاقّه/14 [زمين و كوهها يك باره درهم كوبيده مي شوند.]



در مرحله پنجم به صورت توده اي از شنهاي متراكم در مي آيند «وَ كانَت الْجِبالُ كَثَيباً مَهيلاً» مزمّل/14



در مرحله ششم به صورت گردو غبار پراكنده مي​شوند «وَ بُسَّت الْجِبالُ بَسَّاً فَكانَتْ هَباءً مُنْبَثّا» واقعه/5‚6



در مرحله هفتم به شكل پشمهاي حلاجي كه با تند باد حركت كنند و تنها رنگي از آنها در آسمان ديده شود در مي​آيند «وَ تَكُونُ الْجبالُ كَالعهْن الْمَنْفوش» قارعه/5



و سرانجام در هشتمين مرحله شبحي از آنها همچون يك سراب در يك بيابان خشك باقي مي​ماند «وَسُيَّرِتَ الْجِبالُ فَكانَتْ سَراباً» نبأ/20



به اين ترتيب كوهها به كلي از ميان مي​روند و اثري از آنها باقي نمي​ماند و صفحه زمين صاف و هموار خواهد شد «فَيَذَرُها قاعاً صَفْصَفاً» طه/106



2ـ انفجار درياها

از ديگر نشانه هاي پايان اين جهان و نزديك شدن رستاخيز، انفجار درياها است، چنانكه در اين زمينه مي خوانيم «وَ اذَا الْبِحارُ فُجَّرَتْ» انفطار/3 [آن زمان كه درياها منفجر گردد] و در جاي ديگر مي فرمايد [در آن هنگام كه درياها بر افروخته شود] «وَ اذَا الْبحارُ سُجَّرَتْ» تكوير/6



در آيه 6 سورة طور ضمن سوگندهاي متعدد و پي در پي مي​گويد [سوگند به درياي برافروخته] «وَ الْبَحْر الْمَسجُور» طه/6



3ـ زلزله هاي عظيم و ويرانگر!

از ديگر نشانه هاي پايان جهان و قرب قيامت، زلزله هاي بي سابقه و عظيمي است كه تمام كره خاكي ما را به لرزه درآورده و همه چيز را در هم مي ريزد و انسانها را در لحظات كوتاهي مدفون مي سازد. قرآن مي​گويد «يا اَيُّهَا النّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ اِنَّ زَلْزَلَةَ السّاعة شَيءٌ عَظيمٌ» [اي مردم از پروردگارتان بترسيد و پرهيزگاري پيشه كنيد كه زلزله رستاخيز مطلب مهمي است.]



4ـ تاريك شدن خورشيد و ماه و ستارگان!

يكي ديگر از نشانه هاي نزديكي قيامت، خاموشي چشمة خورشيد و كدورت و تيرگي ستارگان است، چنانكه قرآن مي​گويد [در آن هنگام كه طومار خورشيد درهم پيچيده شود و ستارگان تاريك گردد] «اذَا الشَّمْسُ كُوَّرَتْ وَ اِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ»



«كورت» از ماده «تكوير» در اصل به معني پيچيدن و جمع و جور كردن چيزي است، مانند پيچيدن عمامه بر سر. اين واژه به معني تاريك شدن يا افكندن نيز آمده است و ظاهراً اين دو معني در مورد خورشيد لازم و ملزوم يكديگر است، به اين ترتيب كه خورشيد تدريجاً لاغر و جمع و جور مي شود و رو به تاريكي و بي فروغي مي گذارد.



5ـ شكافتن كرات آسماني!

يكي ديگر از نشانه هاي پايان جهان، دگرگون شدن نظام كواكب و شكافتن كرات آسماني است كه در آيات فراواني از قرآن مجيد به آن اشاره شده و تعبيرات مختلفي دربارة آن ديده مي شود.



گاه تعبير به«انشقاق» مي كند « اذَ السَّماء ُانْشَقَّتْ» انشقاق/1 [در آن هنگام كه آسمان (كرات آسماني) شكافته شود.]



نظير همين معني در آيه 16 حاقّه نيز آمده است «وَ انْشَقَّتِ السَّماءُ فَهيَ يَوْمَئذٍ واهيَةٌ» حاقه/16 [و آسمانها از هم شكافته مي‎شوند و سست مي​گردند؛ فرو مي ريزند.]



در آيه 25 سوره فرقان، همين معني با مختصر تفاوتي منعكس است «وَيَوْمَ تَشَقَّقُ السَّماءُ بالْغَمام» فرقان/25 [و به خاطر بياور روزي را كه آسمان با ابرها از هم شكافته مي شود]

---

پيام قرآن ج 6




آية الله مكارم شيرازي و ساير همكاران